Rozkwit klubu i pierwsze międzynarodowe sukcesy

Medaliści Mistrzost Świata w K1x3 (Eugeniusz Kapłaniak, Władysław Piecyk, Bronisław Waruś)

Dekada lat 60. rozpoczyna się od znaczącego sukcesu na arenie międzynarodowej. W 1960 roku Stefan Kapłaniak, w duecie z Władysławem Zielińskim – zawodnikiem Spójni Warszawa – zdobywa brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie.

W 1961 roku po raz pierwszy zostaje rozegrany Memoriał Wernera. W tym samym roku następuje również zmiana na stanowisku prezesa klubu – nowym prezesem zostaje Karol Świerczewski, dyrektor szczawnickiego banku.

Na arenie międzynarodowej kajakarze nie zwalniają tempa. W 1961 roku w Dreźnie powtarzają sukces z 1957 roku – brązowy medal w konkurencji zespołowej zdobywają Władysław Piecyk i Bronisław Waruś. Dwa lata później, w 1963 roku, w austriackim Spittal trójka z 1957 roku – Waruś, Piecyk i Kapłaniak – zdobywa srebrny medal.

Lata 60. to pasmo nieprzerwanych sukcesów na krajowej scenie kajakarstwa. Zdarzały się sezony, w których zawodnicy klubu Pieniny wygrywali wszystkie regaty. Do końca dekady liczba tytułów mistrzów Polski zdobytych przez klub przekroczyła sto.

W 1966 roku, z inicjatywy Bronisława Warusia, z działającej w Krościenku szkółki kajakarstwa górskiego powstaje nowy klub – Sokolica Krościenko. W tym czasie sekcja narciarska pełni rolę pomocniczą w zimowym przygotowaniu kajakarzy.

W drugiej połowie dekady klub szkoli około stu zawodników, co powoduje znaczne problemy sprzętowe. Istotną postacią w ich rozwiązywaniu jest Józef Waruś – szkutnik, który pod koniec lat 60. rozpoczyna produkcję kajaków z tworzyw sztucznych, znacznie ułatwiając działalność szkoleniową klubu.

W 1966 roku funkcję prezesa obejmuje Kazimierz Sowa, który – z przerwą w latach 1976–1979 – pełni ją aż do 1981 roku. Koniec lat 60. to okres intensywnego przygotowania i oczekiwania na kolejne wielkie sukcesy, które nadejdą wraz z kolejną dekadą – latami 70.